Present Tenses
I do (Present Simple)
I am doing (Present Continuous)
I have done (Present Perfect)
I have been doing (Present Perfect Continuous)
Past Tenses
I did (Past Simple)
I was doing (Past Continuous)
I had done (Past Perfect)
I had been doing (Past Perfect Continuous)
Future Tenses
I will do (Future Simple)
I will be doing (Future Continuous)
I will have done (Future Perfect)
I will have been doing (Future Perfect Continuous)
در زبان انگلیسی، زمان‌ها نقش مهمی در بیان زمان وقوع یک عمل دارند. هر زمان برای موقعیت خاصی استفاده می‌شود و درک درست آن‌ها به درک بهتر زبان کمک می‌کند. در ادامه، انواع زمان‌ها را بررسی می‌کنیم.
زمان‌های حال (Present Tenses)
حال ساده (Present Simple): برای بیان عادت‌ها، حقیقت‌های عمومی و وقایع تکرارشونده استفاده می‌شود.
مثال:
- I wake up early every day.
من هر روز زود بیدار می‌شوم.
حال استمراری (Present Continuous): برای بیان عملی که در حال انجام است یا برای آینده‌ای برنامه‌ریزی‌شده به کار می‌رود.
مثال:
- I am reading a book now.
من الان دارم کتاب می‌خوانم.
حال کامل (Present Perfect): برای عملی که در گذشته شروع شده و اثر آن تا حال حاضر باقی مانده یا به‌تازگی انجام شده است.
مثال:
- I have finished my homework.
من تکالیفم را تمام کرده‌ام.
حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous): برای عملی که از گذشته آغاز شده و تا حال ادامه داشته است.
مثال:
- I have been working here for five years.
من پنج سال است که اینجا کار می‌کنم.
زمان‌های گذشته (Past Tenses)
گذشته ساده (Past Simple): برای عملی که در گذشته در یک زمان مشخص انجام شده است.
مثال:
- I visited Paris last year.
سال گذشته به پاریس رفتم.
گذشته استمراری (Past Continuous): برای بیان عملی که در گذشته در حال وقوع بوده و ممکن است عملی دیگر آن را قطع کرده باشد.
مثال:
- I was watching TV when you called.
داشتم تلویزیون نگاه می‌کردم که تو زنگ زدی.
گذشته کامل (Past Perfect): برای بیان عملی که قبل از یک زمان مشخص در گذشته انجام شده است.
مثال:
- I had eaten before they arrived.
قبل از اینکه آن‌ها برسند، من غذا خورده بودم.
گذشته کامل استمراری (Past Perfect Continuous): برای عملی که قبل از یک نقطه زمانی در گذشته آغاز شده و تا آن زمان ادامه داشته است.
مثال:
- She had been studying for two hours before the exam.
قبل از امتحان، دو ساعت درس خوانده بود.
زمان‌های آینده (Future Tenses)
آینده ساده (Future Simple): برای بیان عملی که در آینده اتفاق خواهد افتاد.
مثال:
- I will travel to Canada next month.
ماه آینده به کانادا سفر خواهم کرد.
آینده استمراری (Future Continuous): برای عملی که در آینده در یک زمان خاص در حال وقوع خواهد بود.
مثال:
- This time tomorrow, I will be flying to New York.
فردا این موقع، در حال پرواز به نیویورک خواهم بود.
آینده کامل (Future Perfect): برای عملی که قبل از یک زمان مشخص در آینده تکمیل خواهد شد.
مثال:
- By next year, I will have finished my degree.
تا سال آینده، مدرکم را گرفته‌ام.
آینده کامل استمراری (Future Perfect Continuous): برای عملی که تا یک زمان مشخص در آینده ادامه خواهد داشت.
مثال:
- By next month, I will have been working here for six years.
تا ماه آینده، شش سال است که اینجا کار خواهم کرد.
